1. Καταρχήν το νομοσχέδιο δεν έχει κατατεθεί ακόμη στη Βουλή, σε επιτροπή ή στη διεύθυνση νομοθετικού έργου. Τελικό κείμενο δεν υπάρχει ακόμη. Συνεπώς, δεν γνωρίζουμε τις ειδικές λεπτομέρειες του νομοσχεδίου και άρα οφείλουμε και να είμαστε προσεκτικοί στις απόψεις μας αλλά και να τοποθετηθούμε μόνο επί της γενικής αρχής.
2. Η θέση μου είναι πολύ ξεκάθαρη και είναι υπέρ του θρησκευτικού γάμου. Αυτή είναι η κοινωνική και θρησκευτική έκφραση του λαού μας.
3. Και ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως κάποιοι επιμένουν στην εισαγωγή προτύπων που δεν είναι αποδεκτά από τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
4. Με βάση αυτή την πραγματικότητα υποχρεώνεται να νομοθετήσει η πολιτεία. Δεν είναι επιλογή της. Είναι η ανάγκη να ρυθμίσει μια πραγματικότητα.
5. Το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης δεν επιχειρεί να αλλάξει τους συσχετισμούς της κοινωνίας.
6. Θέλει να ρυθμίσει μια κατηγορία κοινωνικής συμπεριφοράς, αυτής της ελεύθερης συμβίωσης, με κανόνες, υποχρεώσεις και δικαιώματα ανάμεσα στα μέρη της σχέσης.
7. Υπό την έννοια αυτή, μάλλον κρίνεται ως θετικό το γεγονός, πως είναι καλύτερα να έχουμε μια ρυθμισμένη νομικά σχέση ελεύθερης συμβίωσης παρά μια αρρύθμιστη.
8. Όσοι βολεύονταν κοινωνικά με το status της ελεύθερης συμβίωσης, ενδεχομένως με το νέο σχέδιο νόμου να πιεστούν από το άλλο μέρος της σχέσης, και κυρίως την γυναίκα, να προσχωρήσουν στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Σε μια σχέση λιγότερο ελεύθερη από πλευράς υποχρεώσεων και δικαιωμάτων. Ίσως τότε η επιλογή του γάμου να κριθεί με περισσότερη ωριμότητα.
9. Και θα ήθελα να τονίσω πως ο θεσμός του γάμου δεν κινδυνεύει από καμιά νομοθετική πρωτοβουλία τέτοιου περιεχομένου. Είναι ισχυρά ριζωμένος στη συνείδηση των Ελλήνων. Είναι θέμα πίστης και παράδοσης. Οι νεωτερισμοί δεν είναι ανθεκτικοί στον χρόνο. Γίνονται και αφορούν του ολίγους.
10. Ο πολιτικός γάμος φάνηκε επίσης να δημιουργεί μια ρωγμή στην παράδοση. Που όμως δεν επαληθεύθηκε. Οι Έλληνες στη συντριπτική τους πλειοψηφία συνεχίζουν να παντρεύονται στις εκκλησίες.
11. Σε ότι αφορά το ενδεχόμενο υιοθεσίας παιδιών σε μια τέτοια σχέση νομίζω πως θα πρέπει αυτονόητα να αποκλείεται.
12. Ενώ στην περίπτωση απόκτησης παιδιών που μπορεί να προκύψουν από την συμβίωση αυτής της μορφής, θα πρέπει να δούμε τις ειδικότερες διατάξεις του νομοσχεδίου πριν εκφέρουμε άποψη.
13. Στο βαθμό που το σχέδιο νόμου κινηθεί εντός των ορίων ανοχής της ελληνικής κοινωνίας θα μπορούσε ενδεχομένως να προσφέρει λύσεις.
14. Άλλωστε το πεδίο δοκιμής της ορθότητας και της αποτελεσματικότητας των νόμων είναι η εφαρμογή τους από την κοινωνία.
15. Σε ότι αφορά τη συμβίωση μεταξύ ομοφυλοφίλων θεωρώ πως θα πρέπει να περιοριστεί στην υφιστάμενη κατάσταση. Έχουν μια ιδιαιτερότητα, την οποία απολαμβάνουν με απόλυτη ελευθερία και που δεν είναι καθόλου αναγκαίο να ρυθμιστεί νομοθετικά. Στη Γαλλία μπορούν να το υπογράψουν δύο άτομα ανεξαρτήτως φύλου ή συγγένειας ( πχ. Παππούς με εγγονό) – οπότε και θεωρήθηκε εκείνη την εποχή ότι δίνει άνοιγμα κυρίως για τα ομόφυλα ζευγάρια – δηλ. προσιδιάζει περισσότερο σε συμβολαιογραφικό έγγραφο ενώ στην Αγγλία πρέπει να συντρέχουν οι προϋποθέσεις γάμου και να μην υπάρχουν αντίστοιχα τα κωλύματα του γάμου. Αυτό θέτει επομένως ζητήματα αναγνώρισης μεταξύ των κρατών. Στην Ελλάδα γίνεται πρόβλεψη με το προωθούμενο νομοσχέδιο μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια.
Ελλάδα:
Τα περιουσιακά ζητήματα θα ρυθμίζονται στο συμβόλαιο.
Τα παιδιά που θα γεννώνται κατά τη διάρκεια της ισχύος του συμβολαίου εξομοιώνονται με αυτά που προέρχονται από γάμο σε ότι έχει να κάνει με την γονική μέριμνα και τα κληρονομικά δικαιώματα.
Το ζευγάρι θα έχει δικαίωμα υιοθεσίας.
Αν κάποιο από τα δύο μέρη πεθάνει, το άλλο έχει κληρονομικά δικαιώματα, άλλα όχι με τα ίδια ποσοστά όπως με τον γάμο.
Δεν αποτελεί κώλυμα για πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο, δηλ. αν κάποιο από τα 2 μέρη παντρευτεί κάποιον τρίτο, το σύμφωνο λύεται αυτοδικαίως. Το ίδιο και αν παντρευτούν μεταξύ τους.
Δες απόφαση 1735/2006 ΑΠ που δεν επιδίκασε ψυχική οδύνη στον συμβίο του θανούντος
